Georgia najwieksze FRPG

Adin Arkin

Ha! <śmieje się> Mało, co widziałem, pomagał mi dziś przy remoncie, jakieś dwie godziny temu może. Poczciwy gość, myślę, że się z nim dogadam. On ścina dla pieniędzy, a ja dla desek, więc nie będziemy stwarzać sobie konkurencji. <patrzy na miecz> Mówisz, że przecina grube drewniane pale? I bez ani jednej szczerby! <spuszcza wzrok na swój Gryzityłek> - Cóż... może powinienem sobie niedługo sprawić nowy oręż? Ale na pewno nie teraz, nie mam przecież cza... <coś mu się przypomniało. Wstał, przeprosił i wyszedl szybkim krokiem. Coś mu zaświtało, ale poczeka z nowymi pomysłami do momentu, aż ukończy pociski>

<po chwili wraca> - Cholera... zacząłem myśleć o pociskach, zamiast o TYM... nie wiem, na co ja takiego wpadłem... <przysuiada się do Vartha> - Skleroza nie boli... może jeszcze się przypomni

Varth

<około dziesiątej wieczorem, sam będąc upitym ciągłymi kolejkami pitymi z Adinem odprowadza na w pół żywego krasnoluda do domu, a sam zatacza sie do swojej kwatery udać się na spoczynek>

Adin Arkin

Adin Arkin

Varth

<wchodzi do tawerny> Witajcie wszyscy. Barman! Piwo! <rzuca 3 g i podchodzi do stolika Adina> Witaj przyjacielu! Mogę się przysiąść?

Adin Arkin

- Alez oczywiście, właśnie na Ciebie czekałem. Imramendell dał mi ten spory kawał przedniej dziczyzny, bym Ci przekazał. To jest w podzięce za pomoc przy remoncie jego chaty <wręcza spore zawiniątko posolonego mięsa> - Na pewno bedzie Ci smakować.

Varth

<odcina kawałek nożem i próbuje> Mmm... jest nie tylko dobrym myśliwym, ale i kucharzem. Świetnie ją przygotował. będe musiał mu podziękować za to mięso. A tak nie do tematu, jak ci minął dzień?

Adin Arkin

- Bardzo dobrze, dziś akurat leniuchowałem prawie cały czas. Chyba wybiorę się na ten Festyn i spróbuję egzotycznych słodyczy. Co o Tym myslisz?

Varth

<zamyka oczy na wspomnienie o wacie cukrowej> Polecam ci szczególnie watę cukrową, mogę ją jeść i jeść, aż bym pękł. CZuję się, wtedy, jakbym znowu był dzieckiem...

Adin Arkin

<śmieje się> - Nie omieszkam spróbować, lubię wszystko co słodkie,a niektórzy twierdzą, że ciągle siedzi we mnie dziecko <usmiecha się>

Adin Arkin

<przychodzi, wybiera swój ulubiony stolik i zamawia piwo w swoim nowym, wspaniałym kuflu od Amcia> - A więc, jak obiecałem, pierwsza kolejka, więc zdrowie Amcia! <wypija. Zamawia drugą kolejkę, by przy niej już trochę porozmyslać o wydarzeniach minionego dnia. Daje barmanowi 6g za piwo>

Adin Arkin

<Zajmuje swój ulubiony stolik i zamawia w kuflu od Amcia piwo. Wypija zdrowie Drwala. Daje barmanowi 3g> - Ach, jak dawno mnie tutaj nie było! Cały czas pracowałem nad budową domu Nentego i zupełnie się w tym zatraciłem! Co powiecie, przyjaciele? Jestem spragniony wieści i rozrywki!

Amciu

<wchodzi, rozgląda sie> Hmm, jakoś klimat bardziej mi się w zdechłej gliździe podoba, nie wiem czemu <wychodzi>

Adin Arkin

<Wchodzi, a za nim człapie jakiś bardzo zrzędliwy i stary Krasnolud. To na pewno Dziadunio, o którym już cześć Georgian słyszała>

Dziadunio: - Siadaj tam i nie marudź <wskazuje jeden z mniej lubianych przez Adina stolików> Przecież jak na ciebie patrzę, to mi się niedobrze robi! Pewnie nawet nie masz pieniędzy! Masz szczęście, że ja przez swój zawód wynalazcy dość zarobiłem, by karmić tą cała rodzinę darmozjadów! <Dziadunio wyciąga 30g ze swojej własnej sakiewki, zamawia dzban wina i dwa pieczone kurczęcia>

<Adin tylko wzdycha. Nie chce mu się już nawet kłócić z Dziaduniem>

<Próbują wina. Jest naprawdę niezłe, ale oczywiście Dziadunio musiał powiedzieć, że takich sikaczy to nawet w najgorszej knajpie nie pił, i za jego czasów było nie do pomyślenia, by zdolny i szanowany wynalazca musiał w ogóle za coś płacić. Skończyli posiłek. Adin w miedzyczasie wysłuchał jeszcze trochę obelg i tym podobnych, ale wytrzyamał to, nie wybuchając złością>

Dziadunio: - Chodź, czas, żebyś wrócił do siebie do domu <wychodzi z gospody, nie czekając na wnuka>

Adin Arkin

<Przychodzi Adin, siada przy ulubionym stoliku, by poczekać na Vartha> - Ciekaw jestem, czy będzie chciał pomóc, przy budowie twierdzy dla Inkwizycji <pyta sam siebie>