Georgia najwieksze FRPG

Adin Arkin

<dyszy ciężko> - No! A teraz zacznijmy wyprawe jak nalezy <mówi z powaga, lecz po pewnym czasie ironia sytuacji go rozśmiesza. Rechocze> -Uhaha! To nam się mistycznie rozpoczyna przygoda! Będa o tym pisać komedie do teatru, a nie legendy! <nie może się powstrzymać od śmiechu>

VVojU

Heh. Mamy szczęście, że jeszcze tu leżą...Następnym razem nie popełnimy takiego błędu, więc musimy być bardziej czujni.<zaczął iść w tą samą stronę>

Djibril

<dotarliscie do Georgii misto zywe jak zawsze a w poludnie....to naprawde ciezko jest sie przecuisnac gdzie niegdzie...>
(piszcie konkretnie gdzie idziecie)

Adin Arkin

<myśli nad tym, jak ciężko bedzie się przecisnąć przez miasto> - Słuchaj, może po porstu pójdziemy wokół murów? Myśle, że czasowo będzie to samo, biorąc pod uwagę, jaki tłok musi być w mieście... <zamyśla się> - Tłok... tłok... Dziadunio mówił coś o tłokach w swoim Muchu... wiesz, ze on znalazł sposób na napędzanie tej maszyny parą? Musze kiedys pomyślec, jak zrobić coś podobnego... <wraca do poprzedniego tematu> - To jak idziemy?

<sorry, że się wciąlem, VVoju, ale akurat byłem online. W walce bedę czekał na Twoją turę>

VVojU

No możemy iść na około. Będzie szybciej.

Djibril

VVojU

Wiesz co?<dyszy>Odpoczniemy przez noc i jutro rano wyruszymy.

Adin Arkin

Mówiłem, że epicko się zaczyna ta przygoda <śmieje się> - kto by przypuszczał, że Georgia jest taka spora? <zdejmuje zbroję, kładzie obok Gryzityłek. Przynosi troszkę suchych badyli, które gdzieniegdzie się walały i wyjmuje z plecaka hubkę i krzesiwo. Rozpala małe ognisko. Kładzie się , pod głowę pakuje plecak, w rękę chwyta leżącą zbroję i topór i przyciąga ku sobie. Otula się płaszczem> - A więc dobranoc.. aha, VVoju, jakbym zaspał, to mnie obudź.

Djibril

<śpicie sobie słodko, gdy nagle budzi was męski, niski glos....>
- Ej wy! Co wy tu robicie, może wejdziecie do miasta?
<otwieracie zmęczone oczy i widzicie jednego ze strażników strzeżących bramę.... myślicie: fakt, to był głupi pomysł, kłaść się kilka metrów od bramy, przy samych murach miasta>

VVojU

<mruczy>Tak dobrze nam się śpi.......zostawcie nas....

Adin Arkin

<budzi się na chwilę> - Ciszej! Ja tu się wczuwam w klimat! Właśnie tworzę legendę o mistycznej wyprawie! <próbuje ponownie zasnąć, choć znowu ironia jego słów oprowadza go do śmiechu. Później się uspokaja i zasypia> Razz

Djibril

- Ahh ci podróżni <westchnął strażnik>
Śpijcie, ale ostatni raz tu coś takeigo się odbywa..

<słońce powoli wschcodziło na horyzoncie oświetlając Georgię.... powoli rósł gwar dochodzący z miasta>

VVojU

<powoli się budzi, ziewa i szturcha Adina>Idziemy? Jak chcesz jeszcze pospać to powiedz.

Adin Arkin

<zrywa się> - Nie! Jeszcze będzie czas na sen. Oddalmy się wkońcu od tego miasta i ruszajmy w góry! <zaśmiał się. Zbiera swoje rzeczy. Jest gotów do drogi> - Mmm... trzebaby coś zjeść <grzebie w plecaku> - Chcesz suchara podróżnego? <pokazuje VVojowi torbę sucharów. Co nieco ubyło przed chwila, a reszta ubytku jest spowodowana łakomstwem Adina podczas przerw w pracy nad budową domu Nentego. Daje żołędzia Wiewiórowi>

Nie, Varth, nie o TE żołędzie mi chodzi... Adin to nie zoofil. I nie kojarz już więcej Razz

Djibril