Georgia najwieksze FRPG

Varth

Zaraz... zmorzy mnie sen... <powłócza oczami po innych> Powinniśmy wystaić... wystawić... warte. <Powoli osuwa się na ścianę, walcząc z przemożną chęcią zaśnięcia>

Redgar

Sen was zmaga powoli widzicie Siebie na wzajem(Włóczykij i Varth, tylko)
Widzicie wielką marmórową posadzkę, ułożoną na przemian z białegi i czarnego kamienia.
A przed wami dość wysoka postać w szacie nie widać jej twarzy... jedynie stoi i milczy...

Imramendell

<Imra patrzy na włóczykija i Vartha, widzi ze przysypiają, podchodzi i lekko kopie Vartha> Gdzie wy jestescie w karczmie? Jak chcecie... miłej nocy. Ja ide poszukać jakiegoś wyjscia. Żegnam. <Zamyka oczy i proboje przypomniec sobie trase jaką obrał włoczykij, poczym cofa sie do najbliższego rozwidlenia, nasłuchując czy reszta wstaje. Wiedział ze niemoże sam przemieszczac po labiryncie, gdyby cos go spotkało, sam niemiał by szans>

Redgar

Stoisz na najbliższym rozdrożu... Patrzysz się w pustkę... i zastanawiasz... czemu ty masz go odnaleźć i dlaczego właśnie tutaj ma być ten artefakt... wszak to dziwne...

Varth

Co to za miejsce, gdzie my jesteśmy? <patrzy na postać> Kim jesteś?

Redgar

Postać miast odpowiedzieć, milcz... Wyciąga jeno ręke

Włóczykij

Rozgląda się, to miejsce zdaje się przyjemniejsze od labiryntu, jednak budzi w nim niepokój. Prawdopodobnie to przez tą postać.
Patrzy na wyciągniętą rękę...

Redgar

Postać niczym pomnik stoi nieruchomo...

Włóczykij

- Gorzej i tak być nie może... - idzie do postaci.

Redgar

W twojej głowie tysiące pytan i tyśące głosów... wreszcie jesteś wstanie wyodrębnić jedno zdanie... Obierz drogę...

Włóczykij

- Jaką drogę? - nie rozumiał. Pomieszczenie było ogromne, nie wiedział dokąd iść. W labiryncie przynajmniej tunele go ograniczały, a tu... No właśnie, był w labiryncie. Gdzie jest teraz? Dlaczego jest tutaj? Dlaczego idzie w stronę tego człowieka? Człowieka?... Stój...
- Ja chcę do labiryntu...

Redgar

Czujesz że cieżar monety w twojej kieszeni znacznie się pogłębił...

Włóczykij

- Co...? - poczuł ciężar, sięgnął do kieszeni. To moneta, nagle zrobiła się cięższa. Przyglądał się jej, błyszczała. Patrzył na miecz znajdujący się na niej, sięgnął po swój.

Redgar

Jeszcze raz słyszyssz wile głosów a po tem... oberz swą drogę....

Postać wyciąga rękę... Blade ciało przez które widać kości napawa cię lekiem...

Włóczykij

Kieruje ostrze w stronę postaci.
- Kim jesteś? - nie podobała mu się, zbyt przypominała uosobienie śmierci z niektórych kultur, o których słyszał w opowieściach. Miał ochotę ją posiekać.