Georgia najwieksze FRPG

Nente

Adin Arkin

<od rana w środę 14.VI zaczyna budowę. Przywozi materiały na miejsce, wyznaczone przez Nentego. Rozrysowane wieczorem plany powoli wprowadza w zycie. Najpierw kopie fundamenty, szykując miejsce dla piwnicy. Według planu, wejście do piwnicy było w klapie przy zewnętrznej ścianie domu. Do budowy zużyje 200kg kamieni i 240 desek brzozowych>

PS Dokończę opisy w niedzielę, gdyż dopiero wtedy będe mógł się zjawić na Georgii

Amciu

<podchodzi wyraźnie zaciekawiony odgłosami> Witam panowie! O czyżbyśmy mieli nowego sąsiada w naszej okolicy?<spogląda na Nentego> Witaj! Nigdy cie jeszcze nie widzialem, ja jestem Amciu, drwal, a ty? <po czym spogląda jeszcze na Adina> Witaj przyjacielu! Widzę, że praca nigdy nie stygnie, hehe. Mam dużo wolnego czasu... może pomóc w czymś? Poza tym, chciałbym się nauczyć coś więcej o ciesiołce.

Adin Arkin

- Ależ proszę, przyda się każda pomoc

PS (nie będzie mnie do niedzieli, więc się nie dziwić, że nie odpisuję)

Amciu

Adin Arkin

<kiedy wspólną pracą ukończyli fundamenty i miejsce na piwnicę, przeszli do budowy pierwszego piętra. Następnie, wzniesiono poddasze, co zajęło sporą część czasu. Dopiero potem, wszyscy przeszli do budowy ścian wewnętrznych, framug dla drzwi i okien. Położono podłogę na poddaszu> - No, dawno nie budowałem domu od podstaw, ale ten dom będzie cackiem! Skończymy najpóźniej do środy!

<po chwili dodaje> - Ależ się zająłem ta pracą. Nie byłem w mieście od środy! Może niektórzy myślą, że nie żyję? <śmieje się>

Amciu

Patrząc na twoją prace ciężko powiedzieć że jesteś martwy <śmieje się>

Adin Arkin

<Adin przyprowadza swego osiołka, który taszczy wózek z narzędziami i... kogoś jeszcze. Na oko jest to bardzo stary Krasnolud. Bardzo stary i bardzo wredny Krasnolud...>

Adin: <mówi do osób, które zebrały się, by kontynuować budowę> - Witajcie... ekhm... to jest mój dziadek, Durin Arkin, słynny wynalazca. Mówcie mu per "Dziadunio" <robi dyskretne gesty i stara się pokazać, że Dziadunio jest trochę... zrzędliwy i nie należy się przejmować jego obelgami>

Dziadunio: - Te patałachy pomagają ci? Toście się dobrze dobrali! Ja wszystko, co wybudowałem i wynalazłem, zrobiłem sam! I jak ty przybijasz? <mówi do Amcia, który robi to bardzo dobrze. Dziadunio patrzy na wiewiórkę Adina, której wcześniej nie zauważył> - A to rude, to niby co jest? Jeszcze mogłem zrozumieć, że twój ojciec miał jako zwierzaka łasicę, ale to?! <stara się trafić wiewiórkę swoją laską>

Adin: - Ufff, to będzie długi dzień. Bierzmy się do pracy <zostawia Dziaduia na wozie. Może po paru godzinach marudzenia mu się znudzi?>

Varth

<nadchodzi Varth> Witajcie! Przybyłem wam pomóc! ,patrzy na dziadunia> Adinie, czyżby to był twój krewny?

Adin Arkin

<wzdycha> - Nie inaczej. To jest Durin Arkin, mój dziadek, znany wynalazca.

<tutaj Dziadunio wygłasza przemowę, co mu się w Varth'u nie podoba>

Varth

<patrzy na dziadunia zdziwiony> Zawsze myślałem, że wszystkie krasnoludy to szlachetne istoty, szczególnie po tym, jak na uczcie widziałem Gimlego, syna Gloina. Ale cóż róznie bywa. Hmmm... czy to nie ty Durinie wynalazłeś krasnoludzką rusznicę?

Adin Arkin

Dziadunio: - Wynalazłem wiele rzeczy, ale i tak moim najwiekszym osiągnieciem jest Much! A tak w ogóle co to za maniery, żeby się odzywać do mnie bez pytania, czy wolno?! Milcz, jak do mnie mówisz!

<Adin ponownie westchnął i wzruszył ramionami, pokazując Varthowi, że Dziadunio to przypadek niereformowalny>

Varth

Aha... <bierze w rękę młot i gwoździe, zaczyna budować>

Amciu

Adin Arkin

<nagle Adin wpada na genialny, jego zdaniem, pomysł> - Dziaduniu, a czy byłeś już u mojego brata? Na pewno się stęsknił.

Dziadunio: <przerywa zrzędzenie i zastanawia się> - To ty masz brata? A no tak! Tego patałacha! Ale gdzie on mieszka?

Adin: - Tydzień drogi na północ stąd. Na pewno trafisz <Dziadunio idzie do chaty Adina. Gfdy oddalił się, Adin mówi> - Oczywiście nie mam brata, ale i tak znajdzie kogoś, komu bedzie dokuczał. On już taki jest.

<Parę minut później usłyszeli świst powietrza. Nad ich głowami przeleciała ogromna, na oko sadząc ośmiometrowa ważka i ze zgrzytem poleciała w dal. Adin powiedział do zdziwionych towarzyszy> - To był właśnie Much Dziadunia. Kiedyś też coś takiego wybuduję.

<gdzieś w oddali słychać było krzyki przerażonych mieszkańców, nad których domami przeleciał Much> Wink