Georgia najwieksze FRPG

Redgar

Tu są opisane znaki runy i magiczne klątwy (piszesz gdzie jakiś niezidentyfikowany znak zamieściłem i jak wygląda a ja odpowiem)

Włóczykij

<Włóczykij wchodzi do biblioteki. Dawno nie był w takim miejscu. Tym razem nie ma czasu na szukanie opowiadań o magicznych krainach. W tej chwili stawką jest jego życie, musi się tylko na tym skoncentrować.
Patrzy się na znamię.>

Redgar

Patrzysz na znak na swoim torsie i przeglądasz każdą kartkę no i... nie nie ma go...
Almanach ma 5 tomów tak opasłych i szukanie zajeło ci parę godzin a tekiego znaku tu nie ma trzeba będzie przeczytać to wszystko może opisany jest jakoś pobocznie... nie ma więcej ksiąg na ten temat...
Panika narasta ksiegi mają pełno stron...

Włóczykij

- Nie ma, co teraz? Czytanie wszystkiego nie ma sensu, życia mi nie starczy.
<Próbuje się skupić, przypomnieć każdy szczegół. Byle szczegół może wskazać odpowiedź...
Nokard>

Redgar

hmm coś podobnego widziałeś ale musisz przelecieć to wszstko od początku samemu to ci trochę czasu zajmnie

Włóczykij

- Varth, bez ciebie sobie nie poradzę.
<Wzdycha ciężko i zabiera się do szukania.>

Varth

<patrzy na Włóczykija> Przecież robię co mogę! <przygląda się znakowi> "Znaki szczególne", "Przeklęte tatuaże".... "Przeklęte znaki" może w tym coś będzie! <przewertowuje wolumin>

Varth

<Nie zanajdując wpada w lekką panikę, ale jego twarz pozostaj kamienna> Bogowie... nie ma... chwila... dlaczego od razu nie pomyślałem! Te diablęta mówiły coś o Nagashu! <biegnie co sił i porywa zniszczony tom z półki "O Nagashu słów kilka" > Włóczykiju chodź tutaj! <Przekłada każdą stronę, szybko ją czytając> Godziny czytania wreszcie owocują... <przygląda się uważnie księdze>

Włóczykij

- Wybacz, ta sytuacja trochę źle na mnie wpływa.

Varth

Nie musisz przepraszać. <przygląda się uważnie znakowi> Gdzie jesteś do cholery...? <napeta sytuacja w końcu powoduje zdenerwowanie, co jest u Vartha bardzo dziwnie> Gdzie? <szuka uważnie>

Redgar

Tam nie ma nic podobnego ale zaraz .... jest jakaś wzmianka...
Nagash Jedyny Arcymag mogący nadać symbol Mormo... Symbol ten miał dać nafashowi duszę oznaczonego a w zamian naznaczony był niemal nieśmiertelny, niemal bo ścięcie głowy kończyło egzystencje takiej osoby...
Nasuwa ci się jeden fakt Nagasha według kronik pokonano nie dalej jak 20 lat temu skoro wstaje raz na 666 lat to jakim cudem mógł naznaczyć was... Coś tu nie gra... Symbol mormo przypominacie sobie bajeczki dla niegrzecznych dzieci o tym że gdy oznaczony tym symbolem straci duszę musi słuchać rozkazów osoby która ich oznakowała... Kto i dlaczego w tamtej okolicy was naznaczył nie wiecie...

W tym czasie znalazł znak podobny opisany jako Solkonium w przypisach napisano... Jest podobny do symbolu mormo ale kto wierzy że symbol Mormo istnieje....

Varth

<czyta 3 razy> Chryste... to nam niewiele daje... oprócz tego, że przynajmniej wiemy co nam grozi... ale Nagash jest martwy, jak więc mógł nas naznaczyć? Symbol podobny... mówi ci to coś? Wydaje mi się, że to wcale nie Nagash nas naznaczył. Coś tu nie gra... cholera co ja bym dał za jakąkolwiek wskazówkę! <Varth'a dziwi to, że się denerwuje. Nigdy mu się to nie zdarzyło. Ten symbol ma na niego dziwny wpływ>

Redgar

Symbol w pomiesczeniach bladnie jak tylko nie pada na was światło księżyca...
Co ciekawe symbol podobny to klątwa naznaczenia mająca na celu oczyszczenia go przed rutuałem... podobny jest tylko wzorem bo według opisu świeci zmiennym światłem i ofiara przeżywa niewyobrażalny ból...
Nie to napewno mityczny znak Mormo... tylko kto i jak... Gkildia nie zna czarodzieja poza Nagashem który użył by tak okrutnego zaklęcia wszak sama proba nauczenia się go jest karana spaleniem na stosie...

Varth

<Zaciska pięści i mówi głośno> Jasna cholera... kto... kto mógł... mógł być na tyle okrutny, żeby rzucić na nas ten pieprzony czar!!! KTO? <coraz bardziej się denerwuję. Nie wie, czy to on sam, czy to znak tak na niego działa. Patrzy na Włóczykija>

Włóczykij

- Znam wiele różnych historii, jednak rzadko występują w nich bogowie.
<Włóczykij próbuje przypomnieć sobie każdą usłyszaną opowieść. Nic.>
- Pokaż mi to. O, to jest ciekawe...
<Zaczyna czytać fragment tekstu.>
- ...Wiem, że mnie słyszysz wiem, że mnie widzisz wiesz, co masz zrobić umieść moje więzienie na odległej wyspie daleko, aby krzywdy towarzyszom nie wyrządził i wybacz mi za to.